Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Σταυρός και Ανάσταση


'Ο Χριστός δεν αναστήθηκε για να μας αναγκάσει να πιστέψουμε στη θεότητά Του, αλλά για να μας χαρίσει την αιώνια ζωή και αιώνια τη ζωή Του.

Αυτός είναι ο λόγος που η πίστη στη θεότητα του Χριστού και την Ανάστασή Του αποτελεί το καλύτερο μέσο ερμηνείας του πόνου, το καλύτερο εργαλείο αντιμετώπισης του θανάτου, το καλύτερο όργανο παρηγορίας και στηριγμού...
Στην Εκκλησία δοξάζεται ο σταυρωμένος, προκρίνεται ο τελευταίος, πείθει ο μη προμελετών, αλλά αυτός που του δίνεται στόμα και σοφία, ζει ο νεκρωμένος. Οι οφθαλμοί διανοίγονται και το μυστήριο φανερώνεται όταν ο Κύριος γίνεται "άφαντος", η χαρά των μαθητών πληρούται όταν ο Χριστός αναλαμβάνεται χωρίζεται, ο θάνατος συντρίβεται όταν ο Θεάνθρωπος σταυρώνεται, η ζωή αποκτά αξία όταν χάνεται, ο άνθρωπος μακαρίζεται όταν πεθαίνει (μακαρία η οδός...), οδηγείται κανείς ¨εις πάσαν την αλήθειαν" από το Άγιο Πνεύμα που δεν ενσαρκώνεται'.

[Μητρ. Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικολάου. Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός.
Εκδόσεις Σταμούλη, 2009, σελ. 260-261]

Δεν υπάρχουν σχόλια: